Συνέχεια του επιτυχημένου επαναλανσαρίσματος των τεσσάρων μεταλλαγμένων ηρώων από τα '80s με προσχηματική πλοκή, χαμηλό επίπεδο πλοκής, ερμηνείες για κλάματα με τη Λόρα Λίνεϊ συγκινητικά αμήχανη δίπλα στην ατάραχη Μέγκαν Φοξ, καταιγισμό κλισέ και διαλόγων που κολακεύουν τη νοημοσύνη παιδιών που δεν έχουν δει ενδεχομένως καμία ταινία στη ζωή τους (με επιφωνήματα όπως «awesome», «go-go-go» και «wow») σε ένα αναμάσημα όλων των ειδών που στοιβάζονται όπως-όπως για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη των Ραφαέλ, Ντονατέλο, Λεονάρντο και Μικελάντζελο, σε μια ακόμη εκδοχή της αποδοχής των διαφορετικών σε μια μισαλλόδοξη κοινωνία – υπάρχουν όμως οι X-Men στις αίθουσες, οπότε το θέμα έχει καλυφθεί ευπρεπώς.