Όταν ένας «αναλογικός» τύπος παλαιάς κοπής που μαστορεύει το παλιό του αυτοκίνητο και πίνει μπίρα για να ξεκουραστεί από τη χειρωνακτική εργασία χάνει άδικα και απρόσμενα τη σύζυγό του σε ένα ατύχημα με το τεχνολογικά υπερπροηγμένο αυτοκίνητό της, σε μια κοινωνία του μέλλοντος, μένει παραπληγικός από πυροβολισμό και βρίσκει το αντίδοτο στην ακινησία του με ένα πειραματικό εμφύτευμα ενός παράξενου, μοναχικού επιστήμονα.

 

Ψάχνοντας την αλήθεια, θα ακολουθήσει χνάρια που τον οδηγούν σε λημέρια πέρα από τις κλασικές γειτονιές της παρανομίας. Ο σκηνοθέτης Λι Γουανέλ ενσωματώνει το ζοφερό, αδιέξοδο σύμπαν του Φίλιπ Ντικ και του Άντριου Νίκολ σε μια b-movie αισθητική, ευπρόσδεκτη και αποτελεσματική, με εξαιρετική δουλειά στην κάμερα και τα κάδρα του, σωστή πλοκή και έλλειψη περιττών στοχασμών και διανοητικού μπερδέματος.

 

Κυρίως φτιάχνει μια σύγχρονη περιπέτεια που δεν έχει σχέση με τη λογική των κόμικ, χωρίς φουσκωμένο προϋπολογισμό, αλλά με έξυπνους χειρισμούς. Η υποκριτική, γενικά, ελέγχεται, αν και ο Λόγκαν Μάρσαλ Γκριν, που μοιάζει με στενό συγγενή του Τομ Χάρντι, κερδίζει τον ρόλο του με ιδιότυπη εκφορά και υπόγειο χιούμορ.