Ως γνωστόν, το οικογενειακό κοινό στηρίζει τους κινηματογράφους, γι’ αυτό και κάθε εβδομάδα θα δεις στον προγραμματισμό κάτι απίθανα παιδικά animation, διαλεγμένα (;) από όλες τις γωνιές του πλανήτη και καταδικασμένα να εξαφανιστούν στη γιγάντια χωματερή της κινηματογραφικής λήθης, αφού καταναλωθούν μετά λιπαρών λιχουδιών από το κυλικείο. Η «Επιστροφή στην Εποχή των Δεινοσαύρων» είναι, ίσως, η πιο παράξενη κυκλοφορία που είδαμε εδώ και πολύ καιρό, μια παλιομοδίτικη live-action περιπέτεια από τον Καναδά με δυο παιδάκια που επιστρέφουν στο παρελθόν, συναντούν δεινοσαύρους και προσπαθούν να μην πειράξουν τίποτα, ώστε να μην προκαλέσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις στο μέλλον − οι γνωστές επιπλοκές ενός ταξιδιού στον χρόνο, όπως μας έχουν συστηθεί από εκατοντάδες άλλες κινηματογραφικές παραγωγές.

 

Καλοδεχούμενη η πρόθεση επιστροφής σε ένα οικογενειακό σινεμά με έντονο το στοιχείο της εξερεύνησης και του παιδικού δέους, το οποίο μεγάλα στούντιο όπως η Disney έχουν εγκαταλείψει, μα ο έκδηλα χαμηλός προϋπολογισμός, η παρεπόμενη άτσαλη ενσωμάτωση του CGΙ στο φυσικό περιβάλλον, η τετριμμένη εκτέλεση, η χαλαρή πλοκή και η μεταγλώττιση κάμπτουν την (όποια) καλή θέληση απέναντι σε ένα φιλμ που, κακά τα ψέματα, μάλλον δεν ανήκει στις κινηματογραφικές αίθουσες. Τα μικρότερα παιδάκια ίσως χαρούν λίγο παρακολουθώντας άλλα παιδάκια να προσπαθούν να αποφύγουν πτεροδάκτυλους, οι γονείς θα ευχηθούν να έρθει άμεσα η εποχή των παγετώνων για να τους λυτρώσει μια ώρα αρχύτερα.